Βυζαντινή εκκλησία του
Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου
Ναός βυζαντινής τέχνης που ανήκει στον τύπο του δικιόνιου σταυροειδούς εγγεγραμμένου με τρούλο. Ο τρούλος στηρίζεται σε τέσσερις κτιστούς πεσσούς, από τους οποίους οι δύο ανατολικοί είναι ενσωματωμένοι στο τέμπλο. Η κύρια είσοδος είναι από τα δυτικά. Στη νότια πλευρά υπάρχει μικρή πρόσταση με δευτερεύουσα είσοδο. Χαρακτηριστικές είναι οι τρείς τρίπλευρες αψίδες του Ιερού. Η τοιχοποιία είναι κατά το ισόδομο πλινθοπερίκλειστο σύστημα με περιορισμένη διακόσμηση από κεραμοπλαστικά κοσμήματα στην ανατολική και νότια πλευρά του ναού. Το δάπεδο είναι πλακόστρωτο.
Ο ναός δεν διαθέτει νάρθηκα και απουσιάζουν οι τοιχογραφίες.
Ο ναός φαίνεται πως πήρε τη σημερινή του μορφή κατά την περίοδο της Β΄ Ενετοκρατίας (1685-1715). Από τη Βυζαντινή περίοδο (β΄ μισό του 11ου αιώνα) διατηρούνται ο ανατολικός τοίχος με τις αψίδες, μεγάλο τμήμα της νότιας και μικρότερο της βόρειας πλευράς, ενώ στην ανακατασκευή της περιόδου της Ενετοκρατίας μπορούν να αποδοθούν οι στέγες, ο τρούλος, οι πεσσοί, η δυτική όψη και η νότια πρόσταση. Στην τοιχοποιία έχουν ενσωματωθεί και παλαιότερα μαρμάρινα μέλη. Ο ναός έχει μελετηθεί από τον αρχιτέκτονα κ. Σταύρο Μαμαλούκο.