? ??????? ?????? ??? ??? ??????…
?? ???????? ??????????? ??????? ?? ???? ??? ?????? ??????? ??? ??? ??? ??? ?????????.
Η αρχή της προηγούμενης εβδομάδας μας βρήκε όλους λιγότερο αισιόδοξους και ανέμελους. Η είδηση για το τραγικό τέλος του σπουδαστή από την Κρήτη «πάγωσε» τους πάντες. Στο σχολείο όλες οι συζητήσεις μέσα στις αίθουσες, στο γραφείο των καθηγητών και έξω στο προαύλιο κατέληγαν στον αδικοχαμένο νεαρό. Κι όσο τα λόγια δεν έφταναν για να εκφράσουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις, τόσο καταλάβαιναν πολλοί ότι μόνο οι πράξεις και η δράση θα μπορούσαν να δώσουν διέξοδο.
Την επόμενη μέρα, Τρίτη 17 Μαρτίου 2015, η Ελλάδα κήδευε τον ευγενικό και ευαίσθητο νέο. Ο νους και η καρδιά όλων βρισκόταν στην Κρήτη. Δεν μπορούσαμε να ακολουθήσουμε την καθημερινή μας ρουτίνα σαν να ήταν όλα εντάξει.
Η πρώτη κρούση ήρθε από μαθητές του τμήματος Γ3. Σε συνεργασία με συμμαθητές τους από άλλα τμήματα χωρίστηκαν σε ομάδες και έγραψαν συνθήματα κατά του σχολικού εκφοβισμού και της βίας. Οι μαρκαδόροι και οι τέμπερες πήραν φωτιά! Η αίθουσα γέμισε χρώματα, ιδέες και ευαισθησία…
Τα παιδιά μετέφεραν τα χαρτόνια στο γραφείο των καθηγητών, όπου ήδη είχε αρχίσει ο συντονισμός μια ευρύτερης δράσης, την οποία θα υλοποιούσε ΟΛΟ το σχολείο. Ο λυγμός δυνάμωνε αλλά μαζί με αυτόν δυνάμωνε και η θέληση για αντίδραση.
Στις 12:30 το κουδούνι που χτύπησε για το προτελευταίο διάλειμμα σήμανε την αρχή του δρώμενου. Μέσα σε ελάχιστα μόνο λεπτά μικροί και μεγάλοι πιασμένοι από το χέρι σχημάτισαν ένα μεγάλο κύκλο που εκτεινόταν σχεδόν σε όλο το προαύλιο. Στο κέντρο του κατευθύνθηκαν οι ομάδες των παιδιών που είχαν γράψει τα χαρτόνια με τα συνθήματα. Από το κέντρο εκείνου του μεγάλου κύκλου ακούστηκαν πολλές φορές και δυνατά τα ΟΧΙ των μαθητών στη ΒΙΑ και τα ΝΑΙ στην ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΤΗ ΦΙΛΙΑ. Ένας νέος μικρότερος κύκλος που φώναζε δυνατά και αποφασιστικά σχηματιζόταν στο κέντρο του μεγάλου κύκλου που σώπαινε με μια σιωπή εκκωφαντική…. Σε λίγο σιωπή παντού…. 1 λεπτού σιγή για το νεκρό Βαγγέλη….
– Κάνουμε ησυχία όταν τα παιδιά κοιμούνται όχι όταν τα σκοτώνουν
– Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο, ας βγει κι από τη ζωή μας
– ΣΕΒΑΣΜΟΣ, ΕΝΟΤΗΤΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΦΙΛΙΑ
– ΔΙΕΚΔΙΚΩ, ΑΝΤΙΔΡΩ, ΜΙΛΑΩ
…φωνάξαμε από το προαύλιο του σχολείου μας και ενώσαμε χέρια και καρδιές για να μην σπάσουμε τον μεγάλο κύκλο της ανθρωπιάς!!!
Από το Γυμνάσιο Ασκληπιείου
